Wie op vakantie gaat, wordt er vaak mee geconfronteerd: mensen die hun diensten aanbieden en achteraf klaar staan om hun fooi in ontvangst te nemen. Maar hoeveel moet je geven? En op welk moment?

Fooi op vakantie

Elk land heeft zijn eigen gebruiken als het om fooien gaat. In ons land is het in de eerste plaats een blijk van goede service, in andere landen vormen ze dan weer een onderdeel van het loon waardoor je er bijna niet onderuit kan. Elders wordt het als een regelrechte belediging ervaren (zoals in Japan het geval is). Ook in Niew-Zeeland, Vietnam, Thailand, Singapore en Maleisië moet je je niet verplicht voelen drinkgeld achter te laten.

Het is handig te weten aan wie en wanneer je fooi moet geven. De cruciale vraag is: hoeveel moet ik geven? Want wie te weinig geeft, laat blijken dat hij de lokale gewoonten niet kent. Maar dat is ook zo wanneer je te veel geeft.

Uiteraard moet je je daardoor niet verplicht voelen elke keer opnieuw fooi te geven. In de eerste plaats blijft fooi een beloning voor de dienstverlening. Ben je daarover niet tevreden, dan is het niet meer dan logisch dat je een extraatje achterwege laat. De volgende bedragen zijn dan ook niets meer dan richtlijnen die in de verschillende landen als billijk worden ervaren om je dankbaarheid uit te drukken.

Restaurant

Alleen al in Europa springt men op heel uiteenlopende manieren om met fooi. Wie in nogal wat Europese landen op restaurant gaat, zal merken dat sommige restaurants de dienstverlening meteen in rekening brengen. Dat kan bijvoorbeeld gebeuren in Frankrijk, met de ‘service compris’. Is dat het geval, dan moet je geen fooi achterlaten. Werd de dienstverlening niet in rekening gebracht, dan is 10 procent de norm. Ook in Griekenland, Italië en Spanje wordt de service al verrekend in de rekening, maar dat neemt niet weg dat daarbovenop nog een fooi wordt verwacht (10 procent in Griekenland en Italië, 5 procent in Spanje).

In de Verenigde Staten is dat helemaal anders. Het personeel moet zich vaak tevreden stellen met het minimumloon en vertrouwt daardoor op fooien om het inkomen op peil te houden. Daarom verwacht men dat je in cafés en restaurants minimaal 15 procent fooi achterlaat. Voor wie tevreden is over de service, is dat al gauw 20 procent. Enkel als de rekening 'tip included' is, zal je daaraan ontsnappen.

Wie fooi wil geven in een Egyptisch restaurant, gaat best uit van 10 procent ‘baksjisj’. In Turkije volstaat het de rekening naar boven af te ronden en Marokkaanse obers stellen zich tevreden met wat kleingeld.

Hotelpersoneel

Ook in je hotel zal je niet ontsnappen aan ijverig personeel dat een fooi verwacht. Het begint ongetwijfeld al bij je aankomst wanneer een portier uw bagage overneemt en netjes aflevert aan je kamer. In de meeste landen is 1 dollar per koffer de norm. In de Verenigde Staten en Canada is dat veeleer 1 à 2 dollar.

Veel mensen geven op het einde van hun verblijf ook een fooi voor de kamermeisjes. Wie dat echter volgens de etiquette wil doen, laat beter elke ochtend een klein bedrag achter. De kans dat je kamer elke dag door een ander kamermeisje wordt gereinigd, is immers reëel. In veel landen wordt 1 à 2 euro als genereus ervaren.

Taxi

Traditioneel verwachten ook taxichauffeurs over de hele wereld een fooi. In elk land zijn de verwachtingen anders. In de meeste landen volstaat het de rekening naar boven af te ronden. Dat is bijvoorbeeld het geval in Italië, Portugal, Denemarken, Duitsland en Portugal. In andere landen, zoals Engeland en de Verenigde Staten, verwachten taxichauffeurs eerder 10 à 15 procent.

Fooien over de hele wereld

Wil je weten wat de gebruikelijke fooien zijn voor portiers, taxichauffeurs en obers in meer dan 80 landen over de hele wereld, dan kan je daarvoor terecht op de Worldwide Tipping Etiquette.